
Toegegeven, ik had al eerder willen bloggen hierover maar mijn energielevel is ver beneden peil de laatste dagen dus soit, het zij zo. Negen dagen geleden (op Koningsdag, mind you) was het verhuisdag. Met een avond die uitliep van ‘ach, een kleeein biertje’ naar meerdere biertjes en lichtelijk beneveld de grote kledingkast uit elkaar halen, stonden we zaterdagochtend niet te trappelen om aan de slag te gaan.
Voordat mijn vader ons zou helpen moest er in huis nog een en ander gebeuren en dat gebeurde met veel tegenzin, gesteun en gezucht. Verhuizen op je brakst is niet iets dat ik aan kan raden. Maar we deden het en al snel stond de verhuisbus voor de deur. Bank en eettafel erin, fietsen erin en hij is vol.. Vol? Ja, vol. En nee, dat was niet slechts alles wat we mee hoefden te nemen.. Alles behalve eigenlijk. Het hele huis stond nog vol en vanaf moment één was duidelijk dat dat never nooit meer (doen jullie even een Gordonnetje met me mee?) zou passen.
Hulptroepen
Rampenplan-alert. Er werden een paar opties bedacht en een extra boedelbak huren was verreweg de beste optie. De meest dure, tijdrovende maar tevens beste optie die we hadden. En dus werd er een boedelbak gehaald.
Ondertussen waren onze hulptroepen gearriveerd en binnen no-time stond werkelijk alles beneden, maar de verhuisbus mét boedelbak bleef nog uit, terwijl ondertussen onze halve inboedel al wel op straat stond.. Gelukkig bleek dat mijn vader en Joppe al in de buurt waren en even zo snel als alles naar beneden kwam, laadden we alle dozen en troep de bus én Boedelbak in.
PAUZE! Of nouja.. het huis was bijna leeg dus er was ook gewoon niet zoveel meer te doen.
Oh en voor jullie blogspotters, ja dat is Laura!
Dankzij de last minute zeer benodigde Boedelbak duurde de reis echter veel langer dan gepland (want met zo’n ding aan je bus mag je dus in Duitsland echt nog maar 80 km per uur, dat hakt er wel even in).
Eenmaal in Berlijn verwelkomden Kees en Emma ons bij ons nieuwe huis, haalden we als een gek de Boedelbak leeg en besloten we op jacht te gaan naar bier, cocktails en eten, meer konden we simpelweg niet meer voor elkaar krijgen.
Papa en Joppe, de tweede avond in ons nieuwe huis.
Met een volle boekenkast én een nieuwe eettafel.
Negen dagen
En nu? Nu zitten we negen dagen in Berlijn. Als inwoners. En nu net twaalf uur als échte Berliners. En ik ben moe, helemaal gesloopt. Ik hoor alleen maar dat dat best logisch is, de dagen voorafgaand aan de verhuizing waren hectisch, om nog maar te zwijgen over de verhuisdag zelf.. maar ik baal er wel van. Had me de eerste week in deze prachtstad anders voorgesteld. Maar het doet gelukkig niks af aan het gelukzalige gevoel dat we dit wel gewoon even gedaan hebben en dat we nu écht in Berlijn wonen. En ach, gelukkig blijven we nog wel even ;)
Oh en nu de vraag aan jullie: nog meer photo-ops van de afgelopen periode of is dit wel even genoeg met de Berlijn-verhuis-photodiary?[:]
Jeeeh, ik wachtte al op je Ich Bin Eine Berliner-blogje! Wat fijn dat het allemaal relatief goed is gegaan en dat jullie nu in Berlijn zitten! En ja, dat zal heus heel erg wennen zijn. Sterkte daarmee, maar dat komt vast goed.
Maarre, hoe zit dat nu eigenlijk? Verhuist je werk mee? Ga je fulltime bloggen (ik ben voor!)?
Liefs!!
Meer photo-ops!!
Vieren ze in Berlijn geen bevrijdingsdag, omdat je vandaag 5 mei jullie konden inschrijven?
Fotooooooooos zijn lijd welkom! :-)
Maar jullie zitten potverdorie nu wel mooi fftjes in Berlijn! Congrats!
meer foto’s van jullie eerste dagen en alle ervaringen!
leuk om te lezen! komt allemaal vast helemaal goed, ik heb er het volste vertrouwen in, blijf in ieder geval lekker bloggen, ben benieuwd.
jaaa hoera! zo leuk! Ik zeg meer meer meer berlijn blogjes. Berlijn is zo’n fijne stad.
Super!! Volgens mij had ik dit helemaal gemist! Wat gaan jullie in Berlijn doen?
Veel plezier!!
Alleen nog maar meer, kom maar door met al je posts over Berlijn <3 Lijkt me echt vreselijk om brak te verhuizen, trouwens! Ik vind verhuizen überhaupt al vreselijk, laat staan met een hoofd op standje ik-wil-naar-bed! Hoop dat je de komende tijd weet een beetje tot rust kunt komen :)
Ik vind het zo leuk om jullie avonturen via instagram te volgen :) Dus voor mijn gevoel zijn wij allemaal een beetje met jullie mee :) En jee, ben ik dus ook een Berlinerin ;) Oh, Eva ik vind het toch zo tof dat jullie dit ‘gewoon’ doen! X
oeee tofheid! kan me voorstellen dat je energielevel nu geen hoogtepunt heeft, ’t is ook niet helemaal niks natuurlijk. succes!
Joepie, de verhuizing is achter de rug. Ik kan me wel voorstellen dat je de eerste week in Berlijn anders had voorgesteld, maar dat verhuizen hoort er nu eenmaal bij. Ik hoop op veel Berlijn-blogjes! :)
Gefeliciteerd! Wat lijkt me dit super gek zeg. Ene dag ben je nog een ekte Arnhemmer (?) en de volgende dag ben je in Berlijn, niet als toerist maar als local. Tohoof. Super stoere stap. Hallo, vind je het gek dat je moe bent? Dit vergt wel even wat van je hoor! Pak je rust en geniet!x
He Berliner, meer meer meer natuurlijk! ;) Zum schnell!
KUS KUS KUS
Te gek! En zulke foto’s zijn altijd leuk hoor!!
Welkom thuis :) En meer foto’s natuurlijk!
Zo goed om te lezen dat het goed gaat. Het lijkt me ook allemaal behoorlijk heftig, logisch dat je gesloopt bent!
En ja, meer over de verhuisperiode please!!
Foto’s zijn er nooit te veel! Kom maar op, ik ben een stille lezer :)
Oh wauw, wat een avontuur zeg! Ik zou wel meer foto’s willen zien hoor! :)
Leuk om te lezen! Al ging de verhuizing dus wel iets minder leuk. Logisch ook dat je nu errrg moe bent, je moet echt even omschakelen en zo’n verhuizing hakt er in! Rustig aan en straks op je gemak je nieuwe stad verkennen. Eind juni kom ik naar Berlijn, dus ik ben benieuwd naar je tips dan! ;-)
Woohoww ik vind het nog steeds zo stoer van jullie!
Verhuizen hakt er altijd in, of je nou naar Berlijn verhuisd of drie straten verderop… pak je rust, ga er op uit en dan komt het allemaal goeddd! Geniet ervan!
Oh en ik vind alle Berlijn updates enzo superleuk dus kom maar op :-)
Super leuk dat je in Berlijn zit!
[…] we tien weken geleden na de hectische verhuizing volledig in het diepe gegooid werden in Berlijn zijn er al de nodige ‘HUH?’-momenten […]