Het kriebelde ineens. De feestdagen waren we in Berlijn gebleven, in november waren we nog in Nederland maar dan ben je alles behalve met z’n tweeën en de vakantie daarvoor was China met een flinke groep mensen. Het was tijd om weer even samen weg te gaan. Op een willekeurige zaterdag in januari hakten we die knoop door, de volgende vrijdag haalden we onze huurauto op en reden we naar Breslau (buiten Nederland beter bekend als Wroclaw).
De enige twee eisen die we stelden aan de locatie voor dat weekend was dat je er lekker moest eten én het niet langer dan drie uur rijden buiten Berlijn moest zijn. Omdat we allebei al erg graag een keer naar Polen wilden, besloten we naar Wroclaw te gaan. Als we het internet moesten geloven, de perfecte plek voor 2 of 3 dagen slenteren, biertjes (en wodka) drinken en lekker eten. Perfect.
En dat was het. De straten waren gevuld met kabouters, de huizen waren kleurrijk zoals ik me Curacao voorstel, de wind was koud en de wodka was verwarmend. Pools eten bleek nóg beter dan ik dacht en de combinatie van oud en nieuw in het straatbeeld, maakt het voor mij een stad om zeker nog eens naar terug te gaan.
Ik vertel de verhalen nog eens, over de keer dat we in een binnenhofje opgesloten waren achter een ijzeren hek, over het steegje met alleen maar neon-verlichting en de eerste avond in een Pools restaurant met Poolse feestelijkheden. Eerst is het tijd voor de foto’s.
ENGLISH
It felt like a century ago that we did something together and it started to itch. We wanted to get out and only had two requirements: less than three hours away from Berlin and somewhere with good food (and drinks). At a regular Saturday we decided we would go somewhere and the Friday after we took our rental car and drove to Wroclaw.
Wroclaw was the perfect combination of our two requirements and, if we had to believe everything online, would be a great getaway for 2 or 3 days just walking around, having some beers (and vodkas) and good food. Everything we wanted!
And that it was. The streets were filled with gnomes, houses were as colourful as I expect Curacao to be, the wind was cold and the vodka made us warm. Polish food seemed to be even better than I thought it would be and the combination of old and new made the city one I really loved to visit.
I’ll come back once to tell the stories, about that time that we were locked in a courtyard behind a big iron gate, about the alley with only big, old neon-signs and our first night in a Polish restaurant with real Polish festivities. But first the pictures.
