Het zal geen verrassing zijn dat ik liefhebber ben van verlaten gebouwen, maar daarnaast heb ik ook een grote voorliefde voor de communistische bouwstijl. Dus toen ik hoorde dat op drie uur rijden van Sofia het verlaten communistische monument Buzludzha stond, kwam deze direct op onze to-do list te staan voor ons bezoek aan Bulgarije!
Zoals ik eerder al schreef, huurden wij in Sofia een auto voor een aantal tripjes buiten de stad. In de omgeving van de stad is namelijk ontzettend veel te ontdekken. Zo kan je naar het Rila klooster, de Seven Rila Lakes en een bijzondere junkyard. Maar het dagtripje waar ik het meeste naar uitkeek, was die naar het verlaten monument Buzludzha.
Terwijl we met onze auto dieper en dieper de bergen in reden, zagen we af en toe in onze ooghoek de UFO van Bulgarije opdoemen. Vanaf de eerste keer dat ik hem zag, kreeg ik kippenvel, zo groots torende hij boven het landschap uit. De berg werd steeds steiler en na een flinke klim eindigden we aan de voet van Buzludzha. Er stond nog één auto, een grote 4×4 die de rit waarschijnlijk iets makkelijker overleefd had.
Zwart gat
Mijn doel van dit bezoek was om in het hoofdgebouw te komen. De foto’s die ik hiervan had gezien, waren al zo indrukwekkend dat ik niet kon wachten om het met eigen ogen te zien. Er deden echter online ook al verhalen de rondte dat alles hermetisch afgesloten was en je dus met geen mogelijkheid meer binnen kon komen. Zelfs de georganiseerde tours konden je niet meer garanderen dat je een blik in het gebouw kon werpen.
We liepen rustig om de UFO heen, op zoek naar een mogelijke ingang. Af en toe hoorden we vaag wat stemmen maar we konden niet plaatsen waar deze vandaan kwamen. Aan het eind van onze zoektocht zagen we dat een stuk van een betonplaat was afgebroken waardoor er een gat in de grond was gecreëerd.
Verstand
Zonder zaklamp was het lastig om een beeld te vormen van de diepte, konden we ons hier gemakkelijk in laten zakken of was het dieper dan het leek? De stemmen van binnen kwamen dichterbij en na een paar minuten verschenen vier Amerikanen uit het gat.
Zij vertelden ons tot in detail hoe we ons het beste konden laten zakken en hoe ver we vervolgens nog in het donker, door het bouwafval, moesten lopen totdat we bij een deur zouden komen naar de grote hal. Met onze All Stars en hun dunne zooltjes, een gebrek aan zaklamp en het gammele elastieken touw waar we ons aan moesten laten zakken, was het geen ideale situatie en mijn verstand nam het over. De binnenkant van Buzludzha zou voor ons nog verborgen blijven, maar gelukkig was de buitenkant de trip al meer dan waard!
Ik zal me niet wagen aan de uitgebreide geschiedenis van de UFO van Bulgarije, daar kan je hier meer over lezen.
Jaaa gaaf was dit he? Ik ben ook niet naar binnen gegaan (bij ons was er toen ook zo’n gat, al had mijn tourguide die samen met een andere eerst er in gehakt !!) want er was bij ons toen ook nog sprake van een alarm en je moest heel veel springen/klimmen en dat durfde ik niet. Toen ik na heel lang twijfelen TOCH durfde, en half in het gat hing, ging NATUURLIJK het alarm af hahaha. Supersuf. Maar vond de buitenkant ook al heel tof :)
Hahaha lekkere timing! Maar ook zo jammer dat het jou niet gelukt is, ik had het zoo graag van binnen gezien en zie nu op Instagram nog wel eens posts voorbijkomen die nieuw genomen zijn, zou zelfs daarvoor nog eens teruggaan!
hoe gaaf! doet me ook denken aan de monumenten die door voormalige Joegoslavie staan – dezelfde stijl, maar iets minder indrukwekkend.
We hebben in Bulgarije ook nog veel gezien onderweg, al die monumenten zijn zo groots en episch qua architectuur en bouw, kan niet wachten om in Joegoslavie te gaan reizen.
Ik vind het zo bizar om te bedenken dat we zo een andere ervaring hebben gehad. Ik zat compleet is een sneeuwstorm en het was zo mistig dat ik niet eens het monument goed kon zien. Ik wist niet dat er zo een grote toren bij hoorde. Ik ben er wel in geweest, maar wat was dat eng zeg. Ik ben nachtblind en vond het doodeng om in het gat te kruipen en dan op een klein latje te moeten staan en vanaf daar in een kast te klimmen en dan door al het puin. Ik was zo blij dat ik een grote sterke Nieuw Zeelander mee had.
Het is zo een ervaring, ik wil sowieso nog een keer terug om het monument écht te zien!
Wat een prachtige foto’s! Wij vliegen over twee weken naar Sofia en dit staat ook heeeel hoog op mijn lijstje. Als ik alle verhalen lees, durf ik denk ik ook niet naar binnen…. Is het wel ook gewoon de moeite om te gaan alleen voor de buitenkant?
Wat gaaf! Ik vind communistische gebouwen ook zo indrukwekkend en fascinerend. Omdat het natuurlijk een hele geschiedenis met zich meebrengt. Het lijkt me verschrikkelijk om in een communistisch land te leven en ik ben dan ook blij dat ik in een democratisch land geboren ben. Mooie foto’s!