[:nl]Misschien kan je je nog wel herinneren dat ik aan het begin van dit jaar een post schreef over het niet hebben van goede voornemens maar dat ik mezelf elke dag opnieuw blijf pushen om het meeste uit de situatie te halen. En nu, ruim één maand later, is die post van toen ineens meer van toepassing dan hij eerder ooit had kunnen zijn, een vervolg leek op z’n plek.
Ik deelde zes tips, richtlijnen, over hoe ik mezelf blijf pushen maar daar gaat veel aan vooraf. Heel veel.
Het is namelijk belangrijk om je energie wel in de juiste zaken te steken. Kijk, kortweg gezegd: jij leeft jóuw leven en kan dat doen op de beste manier die mogelijk is. Dat houdt niet in dat je elk moment van de dag vol elke uitdaging aan moet gaan (hallo, waar haal je de energie vandaan?) maar wel dat je moet bedenken wat jij graag wilt doen. Jij en niemand anders.
Bescheiden stapjes
En vanaf dat moment, als je jezelf eisen en wensen durft te laten stellen, komen er kriebels los. Die zorgen dat je naar kleine veranderingen hunkert omdat je bijvoorbeeld iets vaker ‘nee’ of juist ‘ja’ zou moeten zeggen, die vinden dat je misschien dat tweede chocoladekoekje moet laten liggen (gewoon nemen hoor 😉 ) of een keer écht moet zeggen wat je ervan vindt. Het aanpakken van die kleine kriebels kost een beetje energie en levert veel meer op. Bescheiden verbeteringen met een goed resultaat.
De grote sprongen…
Maar er zijn ook grotere kriebels. Die hangen als een tropische storm boven je hoofd en wachten tot het moment van losbarsten. En juist díe kriebels zorgen ervoor dat jij de grote lijnen in je leven zelf in de hand kan hebben*. Want dan ga je ineens nadenken over je studie of werk, levert het aan het eind wel op wat jij wilt? Krijg je wel genoeg energie van je werkzaamheden of verlang je stiekem naar een andere baan? Of het zijn de kriebels die je doen besluiten naar Berlijn te verhuizen – handjes in de lucht – of drastisch schoon schip te maken met de mensen om je heen die zoveel energie kosten maar niks teruggeven.
Ja, die dingen zijn heftig. Iedereen die zegt dat het een piece of cake is om zulke beslissingen te nemen, heeft óf heel veel mazzel gehad óf liegt zn ass off. En dan is het juist de uitdaging om niet te veel te luisteren naar je twijfels en al je ‘maar wat als..’-en, vertrouwen te hebben in je eigen verlangen en dromen en die achterna jagen.
Eén geruststelling: het komt allemaal goed. Altijd. En zo niet direct, dan later op een of andere manier toch wel. Het gaat erom dat jij je leven leeft op jóuw manier en daar horen soms wat heftige veranderingen bij maar dat kan jij – de allerbeste ter wereld – best wel aan.
*Disclaimer: er zijn natuurlijk altijd redenen waarom het niet lukt, er dingen spelen of omdat je sommige beslissingen niet alleen in je eentje kan nemen.[:]
