[:nl]Een dipje, zo zou je het wel kunnen noemen. Geen zomerdip of dikke depressie maar gewoon een dip. Een die niet alleen het bloggen stillegt maar die een gigantisch ‘en wat nu?’-vraagstuk oplevert. Ik wil alles en daardoor weet ik het allemaal even niet meer.
Een persoonlijke rant over alle mogelijkheden die samen onmogelijk lijken.
Verhuizen naar Berlijn, creatief werk vinden, fijne mensen om me heen hebben en een leven opbouwen.
Been there, nailed it.
What the fuck nu?
Het lijkt alsof het grootste avontuur gedaan is. Alsof ik nu trotser dan trots kan zeggen dat ik gedaan heb waar ik altijd al van had gedroomd en nu rustig kan genieten van het leven. Maar ik wil meer. Meer avontuur en nog meer mezelf blijven pushen.
Confetti
Duits leren, web developer worden, fotograferen echt onder de knie krijgen, zelf ontworpen producten verkopen, reizen, nóg meer bloggen, verhuizen naar het buitenland.. of toch binnen Berlijn, motor leren rijden, Frans leren, sporten, kinderboeken schrijven, een bedrijfje starten.
Een kleine greep uit het aanbod wensen in mijn hoofd. Ja, alles is mogelijk, nergens is een reden voor om het níet te doen. En juist die luxe maakt het zo verdomd lastig. Als ik denk aan alles wat ik zou kunnen doen, is het een feest in mijn hoofd. En daarna slaat de paniek toe. Want als ik alles zou kunnen doen, waarom zou ik dan nog kiezen?
Alles of niets
Mijn eigenschap dat ik ga voor alles of niets, ik me met volle overtuiging in iets stort en me niet laat afleiden door al het andere, is altijd iets wat ik van grote waarde acht. Ik ga niet voor half werk, doe juist één ding heel goed en that’s mah thing. Maar die eigenschap nekt me nu. Want nu wil ik alles tegelijk en alles nu.
Maar hoe moet ik dat ooit voor elkaar krijgen in mijn leven zoals het nu is? Met het vijf dagen in de week werken, afspreken met vrienden, bloggen, het beste vriendinnetje ter wereld zijn, contact onderhouden met familie, lange-afstand vriendschappen koesteren, creatieve projecten starten en ondertussen sporten en genoeg geld verdienen om hier te kunnen blijven wonen.. Slechts een paar dingen die dagelijks aan de orde zijn en waar ik nog iets van het bovenstaande, en het liefste alles, zou willen tussenproppen.
Timing
Dit is het moment om écht iets van mijn leven te maken. Om te kiezen welke kant ik op wil met mijn werk, waar ik wil wonen en wat ik wil doen tot er misschien baby’s zijn of twintig mini-paarden, vijf honden en tientallen kippen, schapen en geiten. Maar hoe kan ik in hemelsnaam kiezen als er zóveel mogelijkheden zijn?
Ik heb geen idee waar ik op moet filteren en hoe ik het uberhaupt zou moeten aanpakken met al die balletjes die ik nu al aan het hoog houden ben. De luxe van het niet hoeven kiezen, het alles kunnen en de vrijheid hebben keer op keer van afslag te wisselen, zorgt dat ik nou verlang naar de tijd dat mijn ouders de belangrijke keuzes voor me maakten, dat er niet zo’n gigantische druk op lag om alles eruit te halen en ik gewoon flierenfluitend door het leven kon.[:]
