Een van de dingen die mij dag in dag uit gek maakten toen mijn burn-out net begonnen was, waren de notificaties op mijn telefoon. Bij élke like, tweet, reactie of email lichtte het scherm op en begon mijn hoofd overuren te draaien, ik voelde me gepusht om te reageren en iets te doen met het bericht. Dat gestresste gevoel maakte mijn dag niet makkelijker. Alles begon te kriebelen en ik wist dat ik hier iets aan moest doen.

Alleen het uitzetten van de notificaties voelde niet als voldoende, dus heb ik veel meer onderdelen gefinetuned en aangepast. Ondertussen gaat het al een stukje beter, maar veel tech-prikkels heb ik nog steeds uitstaan, want een beetje extra hoofdrust is nooit mis.

“Hi, ik ben Eva en ik bak taarten!” en niet alleen voor verjaardagen, bezoek of die ene willekeurige zondag dat ik zin heb in iets zoets, maar sinds oktober ook voor bruiloften. En dat klinkt nog steeds zo bijzonder dat ik het soms zelf niet geloof! 

Het lijkt soms zo gemakkelijk gezegd ‘Goh, je hebt toch een burn-out? Dan plan je toch niet een heel weekend vol?’. Dit klonk mij ook altijd logisch in de oren, totdat ik nu zelf de ontvanger van deze vraag ben en ik merk dat het niet zo logisch is. Zoals alles in de wereld, is ook een burn-out niet zwart-wit, er zitten veel grijze kanten aan de situatie en die begin ik steeds meer te ontdekken.

Terwijl ik dit schrijf, had ik op therapie moeten zijn maar dankzij een platte achterband zit ik thuis. Een moment van bezinning, zoals ik er zoveel heb gehad de laatste tijd. En een mooi moment om me eens aan deze blog te wagen, want wat is er nou precies aan de hand?

Het is weliswaar begonnen als een hashtag op Twitter, maar omdat ik dagelijks verplicht tweeten nog een ver van mn bed show vind, hier als blogpost: mijn 17 favoriete momenten van 2017! Ik loop het jaar maar chronologisch door, anders wordt het zo’n chaos, met af en toe een extra moment voor een maandje meer of minder.

Ik had een heel hysterische blog kunnen schrijven met ‘GROOT NIEUWS’ maar zo groot is het nieuws ook niet meer, aangezien ik op Instagram nogal veel gedeeld heb over dit “grote nieuws”. Joppe en ik hebben namelijk, na lang overleg en veel online onderzoek, een huisgenoot geadopteerd! Deze huisgenoot, genaamd Scot, laat veel scheetjes, knuffelt graag en eet nog liever.